Γράφει ο Βασίλης Παπαδόπουλος, Χειρουργός Οφθαλμίατρος
Τι είναι οι μεϊβομιανοί αδένες;
Οι αδένες του Meibom ή μεϊβομιανοί αδένες (ή ταρσαίοι αδένες) είναι κάποιοι μικροσκοπικοί σχηματισμοί που βρίσκονται στο όριο πίσω απο τις βλεφαρίδες, τόσο στο πάνω όσο και στο κάτω βλέφαρο, μέσα στον ταρσό του ματιού.
Υπολογίζεται ότι είναι περίπου 50 στο επάνω και 25 στο κάτω βλέφαρο.
Εκκρίνουν ένα ελαιώδες υγρό το οποίο είναι απαραίτητο για την καλή λίπανση των ματιών
Επίσης η καλή λειτουργία αυτών των αδένων
εμποδίζει την εξάτμιση των δακρύων και διατηρεί την ακεραιότητα του φιλμ της δακρυικής στιβάδας. Έτσι προστατευόμαστε από την ξηροφθαλμία.
ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΕΙ Η ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΕΪΒΟΜΙΑΝΩΝ ΑΔΕΝΩΝ
Η δυσλειτουργία αυτών των αδένων προκαλεί εκτός από την ξηροφθαλμία (που είναι ένα πολύ συχνό και άκρως ενοχλητικό πρόβλημα), βλεφαρίτιδα αλλά και χαλάζια.
Το ελαιώδες αυτό έκκριμα , το οποίο καλείται meibum, είναι απαραίτητο και για το "σφράγισμα" των βλεφάρων μας όταν κοιμόμαστε, ώστε να μην ξεραίνονται τα μάτια μας.
Η ξηρότητα των ματιών μας, εκτός των άλλων, προδιαθέτει για επιπεφυκίτιδες (φλεγμονές των ματιών) καθόσον στο ξηρό μάτι αναπτύσσονται εύκολα μικρόβια. Η καλή λειτουργία των αδένων αυτών εξασφαλίζει την καθαρή όραση.
Στον άνθρωπο περισσότερες από 50 διαφορετικές πρωτεϊνες υπάρχουν στο έκκριμα αυτών των αδένων. Αυτό αποδεικνύει και τον πολύ σημαντικό ρόλο που παίζουν αυτοί οι αδένες στην καλή υγεία των ματιών μας.
Η κατάσταση αυτή είναι πολύ συνηθισμένη σε ασθενείς που πάσχουν από Δεμοδίκωση (προσβολή από Demodex)
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η θεραπευτική αντιμετώπιση χρειάζεται επιμονή και υπομονή τόσο από τον ασθενή όσο και από τον θεράποντα Οφθαλμίατρο.
Στην φωτο φαίνεται το αρχικό αποτέλεσμα της θεραπείας που εφαρμόσαμε στον ασθενή μας, με τους αποφραγμένους μεϊβομιανούς αδένες στο άνω βλέφαρο.
Δείτε το παχύρρευστο υγρό, σαν οδοντόπαστα, που εκκρέει από τους πόρους των αποφραγμένων αδένων, μετά τους κατάλληλους χειρισμούς μας.
Η κανονική υφή του εκκρίματος θα έπρεπε να είναι λεπτόρρευστη, διαυγής και ελαιώδης.
Οι θεραπευτικές συνεδρίες συνεχίστηκαν μέχρις ότου αποκαταστάθηκε πλήρως η καλή λειτουργία των αδένων.
